Je bent een harde werker, die altijd voor iedereen klaar staat. Je bent altijd vrolijk en behulpzaam naar anderen. Wat ze niet zien is dat je op jouw reserves loopt. Je bent ontzettend moe en je komt niet los uit de actie-stand. Er is altijd een opgejaagd gevoel.

Herken je dit?
Je ploft ‘s avonds als een dood vogeltje op de bank. Het is op, er is geen energie meer over. Jouw man klaagt dat je weer niet gezellig bent. Alle energie is weer opgegaan op jouw werk. Hij ziet dat en dat maakt hem boos, want “je vindt je werk blijkbaar belangrijker dan mij”. Je voelt je schuldig en verdrietig. Je wilt het anders, maar je weet niet hoe.

Je staat de hele dag voor iedereen klaar, die aan jouw bureau komt staan met vragen. “Jij weet altijd alles” en je vindt het ook leuk om anderen te helpen. Dat geeft een goed gevoel. Het betekent wel dat jij weer voortdurend uit jouw eigen werk gehaald wordt. Je moet nòg harder werken om jouw eigen taken af te krijgen voor je naar huis gaat. Daardoor maak je ook meer fouten. Je ziet op tegen jouw beoordelingsgesprek.

Jouw vriendinnen zijn blij dat jij altijd voor hen klaar staat met een luisterend oor. Ook op de momenten dat je doodmoe bent, wil je hen niet teleurstellen. Zodra die vriendin jou belt, omdat ze haar ei even kwijt wil en vraagt of het uit komt, hoor je jezelf “ja hoor” zeggen. Op de een of andere manier gaat de behoefte van de andere altijd voor op die van jouzelf en dat voelt gewoon niet goed meer. Je stelt jezelf teleur.

Ondanks dat je doodmoe bent, kom je slecht in slaap. Hier begrijp je helemaal niets van. Je ligt naar het plafond te staren en begint wat onrustig te draaien in bed. Waarom lukt het nu niet? Verdorie! De inwendige motor lijkt maar op volle toeren te blijven draaien. Je herkauwt de gebeurtenissen van de dag als je wakker ligt en vraagt jezelf af wat je beter had kunnen zeggen en doen. Het lukt je niet om de gedachten stroom uit te krijgen. Ineens gaat de wekker. Je bent dus tòch in slaap gevallen, maar je voelt je een wrak. De nacht was weer veel te kort en je begint de dag met 1-0 achterstand in energie.

Je gaat steeds meer koffie drinken en snoepen. Dit geeft weer wat energie, maar altijd maar kort. Je weet dat het niet gezond is, maar je hebt het nodig om je de dag door te helpen.

Je bent naar de huisarts gegaan, omdat je wilt weten wat de oorzaak is van jouw vermoeidheid en onrust. Uit het bloedonderzoek is niets bijzonders gekomen. Hij adviseert je om het rustiger aan te doen. Hier kun je echt niets mee. Je wilt van je klachten af, maar hebt geen idee waar je moet beginnen. Meer dan ooit heb je het gevoel dat je er alleen voor staat. Je voelt je somber.

Als je nu geen actie onderneemt dan:

Ben je straks ècht uitgeput. Je kunt jouw werk niet meer doen en niets meer voor anderen betekenen. Je komt echt apathisch op de bank te zitten en jouw man vindt jou nog minder leuk.

Testimonials:

“Vier jaar geleden had ik al een burn-out, maar blijkbaar had ik er nog niet echt van geleerd, want ik ging nu weer die kant op. Toen mijn man zei dat hij niet nog een keer ging toekijken hoe ik mezelf kapot maakte, heb ik de stap gezet om ondersteuning te zoeken. Ik ben blij dat ik het gedaan heb. Nathalie luistert goed, is oprecht geïnteresseerd, straalt rust uit en legt goed uit. Ik voelde me meteen op mijn gemak”.

“Ik kreeg al snel meer energie. Het opgejaagde gevoel is helemaal verdwenen en ik kan weer goed slapen. Soms pieker ik natuurlijk nog wel, vooral na een vervelend incident. Ik ben milder voor mezelf geworden. Ook ik mag fouten maken. Ik heb nu geen chocolade meer nodig om de dag door te komen. Ik neem mezelf serieus en mijn gezondheid niet meer voor lief.”

“Ik ben bij Nathalie gekomen in verband met diverse uiteenlopende klachten. Ik zat in een burn-out na mijn ontslag en was depressief. Ik ben zeer tevreden over haar aanpak en adviezen. Het helpt mij mijn leven weer op de rit te krijgen.”

“Nathalie heeft echt heel veel kennis. Ik vind haar een heel fijn persoon. Ik kan haar aan iedereen aanbevelen! Echt een 10 met een griffel! Top!